دوره کاردانی حرفه ای روابط عمومی در قالب آموزش های مهارت و فناوری به برنامه درسی اطلاق می شود که دانشجویان با کسب مجموعه ای از دانش و مهارتهای عملی در روابط عمومی و زمینه های مرتبط بتوانند امور محوله در مشاغل قابل احراز را به گونه ای شایسته ایفا نمایند .
![]()
آشنایی و ورود به رشته روابط عمومی ( کاردانی ) >>>> ثبت نام >>>>
****برای ثبت نام کلیک کنید ****برای مشاهده چارت درسی رشته کاردانی روابط عمومی کلیک کنید .دوره کاردانی حرفه ای روابط عمومی در قالب آموزش های مهارت و فناوری به برنامه درسی اطلاق می شود که دانشجویان با کسب مجموعه ای از دانش و مهارتهای عملی در روابط عمومی و زمینه های مرتبط بتوانند امور محوله در مشاغل قابل احراز را به گونه ای شایسته ایفا نمایند .برای اشنایی : >>>>>>>دولتها، سازمانها و نهادها همواره برای پی بردن به خواسته ها ، نیازها و منویات مخاطبان خود و همچنین رویارویی با شرایط بسیار متحول و گوناگون محیطی ناچار هستند که خودشان را با آنها وفق دهند و از این رو جایگاه و اهمیت واحدهای روابط عمومی که پیوند دهنده سازمان با محیط هستند نمایان می شود . روابط عمومی مسئول آگاهی دادن به سازمان و افراد جامعه است و وظیفه حرفه ای آن ایجاب می کند که زمینه وفاق و سازگاری بین مصالح فردی و منافع عمومی را فراهم سازد. مطالعه افکار عمومی و جهت های رسانه ای ، امتناع و ترغیب افکار عمومی به پاسخگویی به ابهامات و پرسشهای مخاطبین با استفاده از فنون و تکنیکهای روابط عمومی جهت تحقق اهداف سازمانی از اساسی ترین فعالیتهای روابط عمومی محسوب می شود. روابط عمومی هنری است برخاسته از علم و تجربه و عشق که سازنده بسترگفتگو ، خدمت رسانی و همگرایی دریک موسسه یا سازمان پویاست و برای جلب رضایت و مشارکت مردم فعالیت می کند. دوره کاردانی حرفه ای روابط عمومی در قالب آموزش های مهرت و فناوری به برنامه درسی اطلاق می شود که دانشجویان با کسب مجموعه ای از دانش و مهارتهای عملی در روابط عمومی و زمینه های مرتبط بتوانند امور محوله در مشاغل قابل احراز را به گونه ای شایسته ایفا نمایند. اهمیت رشته روابط عمومی :امروزه در سراسر کشور ، هزاران کارمند روابط عمومی در شرکتهای تجاری و صنعتی، سازمان های دولتی و خصوصی ، انجمن های تخصصی و به طور کلی در همه ی بخشهای اجتماعی ، اقتصادی ،سیاسی ، فرهنگی و علمی جامعه مشغول به فعالیت می باشند اما علیرغم گسترش روز افزون این حرفه هنوز اصول، اهداف و نقش روابط عمومی برای تعداد قابل توجهی از نیروهای انسانی در حوزه های روابط عمومی شناخته نشده است. بدین منظور لازم است دوره کاردانی روابط عمومی جهت آموزش نیروی انسانی ماهر و کار آمد تشکیل گردد. قابلیت ها ی رشته روابط عمومی:الف- گزارش نویسی و مستند سازی ب- ارائه گزارش نتایج کار و جریان فعالیت ها پ- انجام کار گروهی ت- طبقه بندی و پردازش اطلاعات ث- بهره گیری از رایانه ج- برقراری ارتباط موثر در محیط کار چ- سازماندهی و اداره کردن افراد تحت سرپرستی و آموزش آنها ح- خودآموزی و یادگیری مستمر در راستای بالندگی شغلی خ- ایجاد کسب و کارهای کوچک و کارآفرینی د- رعایت اخلاق حرفه ای و تنظیم رفتار سازمانی ر- تفکر نقادانه و اقتضایی ز- خلاقیت و نوآوری توانمندی های حرفه ای :– بتواند برای ملاقاتهای مردمی و کارکنان با مسئولین برنامه ریزی کند. – بتواند نظرات ، پیشنهادها و شکایات مخاطبان درون و برون سازمانی را جمع آوری ، دسته بندی و برای تهیه پاسخ اقدام کند. – بتواند اطلاع رسانی به مخاطبان و سازمانهای ذی ربط داشته باشد. – بتواند جمع آوری، دسته بندی ، نگهداری و بازیانی اطلاعات موجود در روابط عمومی را انجام دهد. – بتواند آرشیو الکترونیک ایجاد کند. – توانایی انجام مونیتورینگ (پایش )رسانه ای داشته باشد. – بتواند کالای فرهنگی تبلیغات مناسب سازمان را تهیه نماید. – بتواند خبر بنویسد و به رسانه مناسب ارسال نماید. – بتواند خبر و مصاحبه تنظیم شده را برای رسانه مناسب ارسال کند. – بتواند مقدمات نشست خبری و بازدید های رسانه ای را هماهنگ نماید. – توانایی برنامه ریزی و هماهنگی امور مراسم داشته باشد. – برنامه ریزی برای بازدیدها (عموم ، پروژه و…) انجام دهد. – توانایی اجرا و گویندگی در سمینار ها و نمایشگاهها را داشته باشد. – توانایی هماهنگی و میزبانی مهمان را داشته باشد. – بتواند ویراستاری و صفحه آرائی کند. – بتواند بولتن – نشریات داخلی- خبرنامه و گزارش سالیانه را تهیه کند. – بتواند برای روابط عمومی نامه ها و گزارشات اداری ، دعوت نامه ، تقدیر نامه و ….بنویسد. – بتواند عکاسی انجام دهد و با ویرایش نرم افزار تصویر آشنا باشد. – توانایی مستند سازی و ارائه گزارش سازمانی به صورت تصویری داشته باشد. -توانایی دریافت و ارسال اطلاعات ، جستجوی پیشرفته مطالب را داشته باشد. – بتواند واژه های انگلیسی صحات روابط عمومی الکترونیک بین الملل را بفهمد. جدول دروس عمومی :
جدول دروس مهارت های مشترک :
جدول دروس پایه :
جدول دروس اصلی :
جدول دورس تخصصی :
جدول دروس آموزش در محیط کار :
بازار کار رشته روابط عمومی :– متصدی ارتباطات مردمی – متصدی امور تبلیغات – متصدی امور رسانه ای – متصدی امور تشریفات و مراسم – متصدی انتشارات – متصدی امور سمعی و بصری در مورد بازار کار باید بگوییم بازار کار ملی و بین المللی برای روابطعمومی وجود دارد. هر قدر رسانه ها بیشتر توسعه یابند و شهرنشینی بیشتر گسترش پیدا کند نیاز به حرفه روابطعمومی تشدید میشود. در حوزههای تجاری، سیاسی و شاخه های مختلف، کارکرد روابطعمومی در یک نظام مبتنی بر سرمایه داری آن گونه که درآمریکا وجود دارد ،بیشتر بازاریابی است تا تبلیغات سیاسی یا تجاری. در نقطه مقابل آن کشورهای شرق را داریم مثلا چین و روسیه که روابطعمومی در آنها بیشتر سیاسی ، دولتی و توسعه ای است، یعنی خدمات اجتماعی را بیشتر تشویق میکند و به اصطلاح یک نهاد است که میتواند مشارکت را در جامعه بالا ببرد. اما روابط عمومی میتواند نقاط ضعفی هم داشته باشد که در بحث های آینده به آن می پردازیم. روابطعمومی یک حرفه است ،به این معنی که افرادی که در آن حرفه هستند میتوانند معرف خوبی یا بدی یا ضعف و قوت آن باشند و نیاز به آموزشهای حرفه ای دارند. همانطور که پزشکی یک حرفه مشخص شده است که تخصص خاص خودش را دارد و هر کسی نمیتواند به آن حوزه وارد شود،حقوق و وکالت هم همینطور و یا حسابداری. رشته روابطعمومی در کنار روزنامهنگاری از آن رشتههایی است که حرفه ای مهم به شمار میرود و از دو طرف باید مورد حمایت قرار گیرد. از یک طرف به این دلیلکه چون این حرفه روابط بین مردم و حکومت را تسهیل می کند و به نوعی مدافع حق عمومی است، بنابر این اگر استقلال لازم در شرایط حرفه ای شاغلین در این حرفه وجود نداشته باشد، به ابزاری در دست دولتها تبدیل میشود که عواقب خوبی نخواهد داشت. در چنین شرایطی مردم به کارشناسان و کارگزاران این حرفه به این دید نگاه میکنند که اینها در حقیقت از طریق تبلیغات؛ پروپاگاندا و پابلیسیتی و … میخواهند ما را شستوشوی مغزی بدهند ، جیب ما را خالی کنند. و به عبارت دیگر حافظ منافع طبقه حاکم و قدرتها یا شرکتهای پرنفوذ و صاحب سرمایه و به عبارتی قدرتهای مسلط در جامعه هستند. در کشور ما شرایط حرفه ای روابطعمومی را اگر بخواهیم مثال بزنیم از سال ۱۳۴۹ ما در ایران انجمن روابطعمومی تاسیس کردیم که به انجمن بینالمللی روابطعمومی وابسته بود. اولین برنامه سراسری که به شکل یک کنگره، انجمن روابط عمومی ایران برگزاری آن را تقبل کرد با عنوان «مبارزه همه جانبه با بیسوادی در ایران» بود. معضلی که درحقیقت سالهای سال در کشور ما وجود داشته است و اگر به دوران مشروطیت یعنی در حدود ۱۰۰ سال پیش در ایران نگاه کنیم میبینیم که حدود ۸۰ درصد جمعیت ما بیسواد بوده اند، اگر ایران آن زمان را با کشور ژاپن مقایسه کنیم میبینیم که آنها فقط ۵ درصد بیسواد داشته اند. به این ترتیب میبینیم که در عرصه ساختارهای فرهنگی – اجتماعی دو کشور چقدر متفاوت بوده اند. در چنین وضعیتی روابطعمومی میآید و کار مبارزه با بیسوادی را شروع میکند ،اگر نگاه کنیم میبینیم که هم اکنون هم این معضل را داریم و ۱۵ تا ۲۰ درصد جامعه بنابر برخی آمارها بیسوادند. اکنون باز هم روابطعمومی میتواند در این حوزه وارد شود و با ارائه خدمت اجتماعی همگانی یعنی مشارکت و افزایش آگاهی عمومی با این معضل برخورد کند. بعد از شکل گیری و تاسیس ،انجمن روابطعمومی عضوگیری و شرایط حرفه ای را گوشزد میکند و با تاکید بر آموزش و با گرفتن اعضای جدید فعال میشود ،البته در کنار آن یکی دو تا انجمن و تشکل دیگر هم بوجود می آیدکه میشود گفت آنها یک مقدار ضعف داشتند. نمونه چنین انجمنهایی را در کشورهای دیگر هم داریم که کارفرمایان عضو آن هستند. اما ما در بخش خصوصی ایران آن طور که تبلیغات تجاری داریم، روابطعمومی نداریم. یعنی ما الان در حوزه آگهی ها ۴ هزار کانون تبلیغات داریم در صورتی که در روابطعمومی ۱۰ تا موسسه هم به این شکل نداریم که فعالیت های روابطعمومی داشته باشند. به نظر میرسد کسانی که قانونگذار هستند و مقررات را تعیین میکنند درک نادرستی از تعریف این حرفه داشته اند و خیلی جاهایی که باید روابطعمومی باشد اسم آن را تبلیغات گذاشته اند ،تبلیغات هم کارهای متفاوتی را زیر این عنوان انجام میدهد که با تعاریفی که ما از روابطعمومی داریم در تعارض است. از نکات دیگری که میشود در مورد روابطعمومی در ایران بگوییم این است که آثار نوشتهای ما در این زمینه از حدود ۴۰ سال پیش آغاز میشود. اولین کتاب ما اثر آقای علی اکبر دیباج است که توسط انتشارات وزارت نفت در سال ۱۳۴۳ منتشر شد و تا اوایل انقلاب تعداد این کتابها به سختی به ۱۰ عنوان میرسید. اما الان بالغ بر ۸۰ عنوان کتاب داریم و امیدوار هستم تا چندی دیگر حدود ۱۰۰ عنوان کتاب در این حوزه داشته باشیم که طبقهبندی های مختلفی داردمثل اصول روابطعمومی، انتشارات روابطعمومی، روابطعمومی الکترونیک، طرح و برنامه در روابطعمومی، دایره المعارف روابطعمومی و یا جزوه های کوچکتری که تحت عنوان تحلیل محتوا در روابطعمومی، خبرنویسی و…منتشر می شود. این وضعیتی است که نشان میدهد این رشته توانسته در جامعه جا باز بکند و بازار کار آن قابل دفاع است. اما اگر بخواهیم نقطه ضعفی برای آن در نظر بگیریم یکی این است که متاسفانه در سطح دانشگاههای دولتی سراسر کشور این رشته توسعه پیدا نکرده است در حالیکه به عنوان یکی از شاخههای کاربردی علوم اجتماعی به نظر من هر جا که دانشکده های علوم اجتماعی باشند این رشته هم میتواند تاسیس شود. البته ما به رشته های هنر و مدیریت هم کمابیش نیاز داریم. بنابراین رشته روابط عمومی جایی باید باشد که این حوزه های دیگر هم بتوانند به ما کمک کنند . من شخصا خیلی خوشبین هستم؛ اما آموزش به تنهایی کافی نیست، شرایط حرفهای باید شکل استاندارد پیدا کند و ما باید بتوانیم مثل خیلی از کشورها این رشته را توسعه بدهیم. در آمریکا حدود ۴۰۰ دانشگاه ، رشته روابطعمومی را تدریس میکنند، اما ۴۰ تا ۵۰ تا از آنها بیشتر اعتبار بینالمللی یا آکادمیک ندارند و اینجاست که انجمن حرفه ای روابطعمومی بر مدرک آنها نظارت میکند و امتحان حرفهای دارد. من امیدوار هستم که این شرایط حرفهای در کشور ما به سمتی برود که هر کسی نتواند این عنوان را یدک بکشد به نحوی که هر وقت در این حرفه نان هست میشود کارشناس روابطعمومی و هروقت گرفتاری هست میشود کارشناس رشتهای دیگر. در حالی که در رشته پزشکی یا حقوق این طور نیست، این نظم بوجود آمده است، این رشته هم در خیلی از کشورها این وضعیت را پیدا کرده اما ما هنوز اندر خم کوچه های اول هستیم. نکته دیگر که میشود گفت آموزش روابطعمومی است که در دنیا خیلی گسترش پیدا کرده و شاخههای جدیدی به آن افزوده شده است. جایگاه علمی هم به این صورت است که در بعضی کشورها در دپارتمانهای ارتباطات در کنار روزنامهنگاری، مدیریت رسانه و مدیریت ارتباطات قرار میگیرد. در بعضی از دپارتمانها میرود در کنار بازاریابی و در دپارتمانهای مدیریت قرار میگیرد. علاوه بر این دو به طور پراکنده در جاهای دیگر هم این رشته دیده میشود، مثلا در دپارتمان علوم سیاسی گاهی اوقات جای گرفته است. این جایگاه بر روی هویت حرفهای آن تاثیر میگذارد. به عنوان مثال آنجایی که روابطعمومی به عنوان یکی از شاخه های مدیریت حساب میشود، به نظر من در بخش خصوصی بهتر است، چون در بخش خصوصی همه زندگی رسانه نیست. همانطور که ما با روزنامهنگاری عجین هستیم بلکه بخشی از رسانه ها هستیم اما بخشی از روابطعمومی هم مسائل کارگری و کارخانه و مسائل بازاریابی شرکت است. بنابراین کسی که تحصیل کرده روابطعمومی است، باید زیان مدیریت را بفهمد. به همین دلیل است که ما رشته های مشابهی تحت عنوان مدیریت ارتباطات داریم، که به نوعی در حقیقت میشود گفت که کار روابطعمومی را انجام میدهند. البته با یک تفاوت جزئی که عبارت از این است که دیسیپلین و پایه های علمی آن را بیشتر مدیریت، تشکیل میدهد. البته ما در کشورمان این توسعه را نداشته ایم؛ سرعت توسعه رشته ها را چه در کشورهای بلوک شرق آزاد شده و چه در کشورهای غربی اگرنگاه کنیم ؛ میبینیم طی ۱۵ یا ۲۰ سال گذشته یک رشد جهشی داشتهاند. به عنوان مثال انگلستان را در نظر میگیرم که یک زمانی شاید یک دانشگاه هم پیدا نمیشد که در حد لیسانس این رشته را داشته باشد اما الان بیش از ۵۰ دانشگاه رشته های کارشناسی، کارشناسی ارشد و بعضا دکترا دارند. در این دانشگاهها دو، سه تا دپارتمان دیده میشود؛ هم مدیریت و هم دپارتمانهای ارتباطات و مطالعات فرهنگی. من برای کسانی که از کارشناسی رشتههای دیگر به این رشته وارد میشوند توصیه میکنم حتما دوره های تخصصی روابطعمومی را بگذرانند.برای کسانی که از دبیرستان میخواهند این رشته را انتخاب کنند باید بگوییم که در این رشته سه حوزه را باید با یکدیگر ترکیب کنیم، روابطعمومی هم علم است، هم هنر و هم فن. بنابراین فقط حفظ کردن کافی نیست، فرد باید قدرت ابتکار هم داشته باشد. فردی که وارد حوزه ارتباطات میشود باید خودش بتواند در آن واحد تصمیم بگیرد و سرعت عمل داشته باشد. نکته دیگری که خیلی مهم است بحث شخصیت فردی است. برای رشته روابطعمومی افراد منزوی و آنهایی که حالت افسردگی دارند و از جمع فرار میکنند و دنبال این هستند که فقط در کتابخانه باشند و یادداشت بردارند چندان مناسب نیستند. روابطعمومی شخصیتی میخواهد که در ارتباطات انسانی مهارتهایش را از خانواده گرفته و توانمند و منطقی باشد و به اصطلاح بتواند استدلالی کار کرده و شرایط و مقتضیات راکاملا درک کند. روابطعمومی تبلیغات نیست، ارتباطات است. ما پیام را میگیریم و متناسب با آن پیام پاسخ میدهیم. بنابراین این طور نیست که هرچه ما میگوییم باید منتشر شود بلکه این شرایط است که بعضی از جاها به ما میگوید سکوت باید کرد ،اطلاعیه باید داد و یاصحبت و دفاع باید کرد. نکته آخر این که روابطعمومی مثل سایر حوزه های ارتباطات مثل روزنامه نگاری و یا مطالعات ارتباطی و غیره در یک جامعه خردگرای مبتنی بر کثرت گرایی خوب جواب میدهد ولی اگر این شرایط حداقلی اجتماعی وجود نداشته باشد به تبلیغات سیاسی و پروپاگاندا تبدیل میشودو گاه میتواند بسیار خطرناک باشد، یعنی جامعه را به حالت بن بست میرساند. در حالیکه کارکرد روابطعمومی مثلا در آمریکا بعد از جنگ جهانی دوم نجات کشور از افسردگی پس از جنگ بوده یعنی میتواند جامعه را از آن حالت در خود فرورفتگی با کمک ابزار و کارکردهایی که دارد دربیاورد. اطلاع رسانی، مشاوره، سرگرمی ، توزیع دانش و آگاهی و گاه هشدار دادن هم از جمله کارکردهای روابطعمومی هستند. اکثر این کارکردها را شما در روابطعمومی میتوانید ببیند چه در بخش خصوصی باشد و چه در بخش دولتی و به اصطلاح در حوزه اجتماعی. شما اگر کوچکترین واحد در عرصه های اجتماعی که اسمش را مشارکت مردمی میگذاریم را نگاه کنید اولین و قویترین هسته آن، روابطعمومی است. به عنوان مثال اگر در ایران یک NGO پنج نفره کوچکی بخواهد تشکیل شود که عدهای نیروی فکرشان را به یک قدرت افکار عمومی تبدیل کنندو مثلاً در مورد تصادفات رانندگی و آمار بالای آن در ایران به یک گروه فشار تبدیل شوند که از امنیت جاده ها دفاع کنند و به دولت فشار بیاورند ،این افراد به عنوان یک گروه در ابتدا چه میخواهند؟ روابطعمومی میخواهند که بتوانند حرف خود را به صورت منطقی بنویسند ، بیان کنند ،به مطبوعات بدهند و در جامعه توزیع کنند. بعد نتیجه این میشود که یک عده آدم پیدا شوند و از آن حمایت می کنند و این حمایت میتواند روی قدرت سیاسی هم اثر بگذارد. چهار تا نماینده مجلس هم پیدا می شوند که قوانین جدید بیاورند و با توجه دادن به کیفیت خودروها و نحوه آموزش رانندهها و وضعیت جادهها و مسائلی از این دست میتوانند به یک نتیجه عقلانی برسند و جامعه را به سمت یک هدف مشخص پیش ببرند.
برای پبش ثبت نام بر روی شکل زیر کلیک کنید****برای ثبت نام کلیک کنید ********برای ثبت نام کلیک کنید ****## برای اطلاعات بیشتر کلیک کنید #### برای اطلاعات بیشتر کلیک کنید ##
****** برای آشنایی کامل با رشته روابط عمومی بر روی لینک کلیک کنید ******
|