حقوق ثبتی، مجموعه مقرراتی است که بر اساس آن، حقوق اشخاص در مالکیت اموال و املاک و روابط قراردادی مردم و نقل ‌و انتقال مالکیت ها و تعهدات باید در دفاتر (رسمی) ثبت و گواهی شود که در آینده در صورت بروز هر گونه مشکلی بتوان آن ها را به راحتی رفع کرد. حقوق ثبتی به دو شاخه ی ثبت املاک و ثبت اسناد تقسیم می شود. ثبت املاک مربوط به ثبت مالکیت افراد از جمله حقیقی و حقوقی در املاک و اراضی است و فایده آن علاوه بر ایجاد امنیت مالی برای مردم در زمینه مالکیت املاک، موجب وصول آسان و راحت عوارض و مالیات و حقوق دولتی می شود. وصول عوارض و مالیات نیز برای فراهم کردن مقدمات برنامه ‌ریزی برای دو حوزه مهم اشتغال و پیشرفت جامعه یعنی کشاورزی و صنعتی ضروری است؛ اما ثبت ‌اسناد،‌ آن قسمت از حقوق ثبتی است که قراردادهای خصوصی اشخاص اعم از حقیقی و حقوقی در دفاتر اسناد رسمی ثبت می شوند و آن هم به منظور اثبات، ایجاد و انتقال مالکیت ها، تعهدات، قراردادها و پیمان ها انجام می شود. البته سابقه تاریخی ثبت ‌اسناد در ایران بیش تر از سابقه تاریخی ثبت املاک است و منابع بسیاری در خصوص این قسمت ازحقوق ثبت وجود دارد که در طول زمان از آسیب های مختلف نجات ‌یافته تا به دست ما رسیده است.

حقوق ثبت از جمله مسائلی است که نظارت و بررسی ادارات عمومی و دولتی در آن به صورت گسترده کاملا مشخص می باشد و اجرای آن در چهارچوب وظایف ثبت اسناد و املاک و مراکز مشخص شده ای به نام دفاتر اسناد رسمی می باشد. مباحث مرتبط با اسناد رسمی و اجرای مفاد آن ها و هم چنین شایستگی دفاتر اسناد رسمی و سردفتران و جرایم و مجازات در ارتباط با کارکنان این مراکز و اجزای این سازمان ها در رشته حقوق ثبتی مورد بررسی و بحث قرار می گیرد. حقوق ثبتی ارتباط اساسی با حقوق مدنی داشته و موارد حقوقی در ارتباط با عقد و قراردادها و معاملات در محل مباحث حقوق مدنی بوده و براساس این موارد می توان به بررسی دو رشته حقوقی پرداخت. با توجه به این که حقوق ثبتی می باشد و همراه با نظم عمومی است و آزادی اراده هیچ جایگاهی در امور ثبت ندارد، موارد ثبتی در بعضی از امور با حقوق کیفری برخورد دارد. از جمله فروش و معامله نسبت به مال غیر منقول متعلق به غیر در دعاوی تصرف عدوانی و جعل اسناد و مواردی از این قبیل به صورتی با حقوق ثبتی در ارتباط است و باید از این رشته حقوقی کمک گرفت.